Als ik rond 4 uur in de ochtend wakker word, hoor ik dat het regent, maar pas als we rond half 9 de tv aanzetten, zien we dat het wel heel erg heeft geregend. Straten staan blank, snelwegen zijn afgesloten en huizen zijn onder water gelopen. Er staat water op plekken waar nog nooit water heeft gestaan. Iedereen wordt opgeroepen om de hulpdiensten alleen nog te bellen als het levensbedreigend is! Het lijkt wel alsof een dijk is doorgebroken.
Voordeel is wel, zo horen we de nieuwslezer zeggen, dat zodra de regen stopt, het watersnel zal weglopen.
Omdat ook straten in de omgeving van ons hotel zijn afgesloten, besluiten we om rustig aan te doen. Zoveel hebben we toch niet op de planning staan. Monique haalt wat koffie en houden het nieuws in de gaten. Dan horen we dat in sommige delen de noodtoestand wordt uitgeroepen door de gouverneur. Omdat we verder niets kunnen doen, besluiten we om eerst maar een hapje te gaan eten in het hotel. Bij terugkomst op de kamer zien we dat nog veel straten zijn afgesloten, maar rondom Scottsdale lijkt het mee te vallen en we beginnen aan onze plannen van vandaag.
Als eerste rijden we naar de REI, een andere dan die waar we gister waren. Onderweg zien we veel troep op straat liggen waar het onder water heeft gestaan, maar we kunnen goed doorrijden. Wel zien we water op plekken waar we nog nooit water hebben gezien!
Bij de REI koopt Monique een nieuw speeltje, de GoPro. Daarna nemen we een kijkje in het winkelcentrum aan de overkant. Terwijl we daar zijn, appen we wat heen en weer met onze buuf, Karin. Zij vraagt waarom onze auto op de plek van de buren staat. Ehm… geen idee? Maar ondertussen slaat de schrik toe. Vlak voor de vakantie is Monique haar sleutels verloren en die hebben we helaas niet meer teruggevonden. Dezelfde dag zijn de sloten van ons huis – uit voorzorg – vervangen. We krijgen dus sterk het idee dat de sleutels gevonden zijn, door wat minder eerlijke mensen en dat ze geprobeerd hebben om in ieder geval de auto weg te halen. Het huis kunnen ze sowieso niet meer in, maar ik heb ook de afstandsbediening van de garage uit de auto gehaald! Dus ze kunnen ook de garage niet zomaar uit! Natuurlijk weten we dit alles niet zeker, maar we weten wel dat wij de auto niet op de parkeerplaats van onze buurmannen hebben gezet!
We sms-en nog wat meer met mijn pa, die meteen naar ons huis rijdt om de auto daar weg te halen. Nu nog regelen dat ook die sloten worden vervangen, maar dat horen we nog wel.
We kunnen weer verder met genieten. Nu dat is opgelost, rijden we nog naar een ander winkelcentrum, waar we wat T-shirts kopen bij Tommy. Dan gaan we nog snel wat boodschappen doen bij de Walmart en dan rijden we snel terug naar het hotel.
We droppen de spullen, pakken onze kaartjes en rijden in file naar het University of Phoenix Stadium. We hebben tickets voor de eerste football wedstrijd van het seizoen van de Arizona Cardinals tegen de San Diego Chargers. We vinden een parkeerplaats op een aardige afstand van het stadion, maar gelukkig rijden er volop shuttlebussen. Bij het stadion aangekomen, kijken we onze ogen uit! We zien allerlei groepen mensen die aan het tailgaten zijn. Groepen mensen die uren voor de wedstrijd begint, op de parkeerplaats staan te barbecueën. Het lijkt bijna professioneel!
Vol verwachting lopen we het stadion binnen, kopen wat te eten en te drinken en zoeken onze zitplaatsen op. De wedstrijd is uitverkocht, maar zo lijkt het nog niet. Wij zijn expres eerder gekomen, omdat we vooral het begin mee willen maken. Eindelijk is het zover en de spelers komen met veel bombarie het veld op. Dan begint een of ander zangeresje van American Idol het Amerikaanse volkslied te zingen en wordt een vlag zo groot als het veld uitgerold door tientallen mensen.
Dan begint de wedstrijd en geloof me, ik heb nog nooit in mijn leven zoiets saais meegemaakt! De zuivere speeltijd is 60 minuten, verdeeld over 4 quarters van 15 minuten. Na 30 minuten zuivere speeltijd is er een pauze. Alleen wordt de wedstrijd om de klipklap stilgelegd, dus na anderhalf uur, is er eindelijk 30 minuten gespeeld! Daarnaast worden al je zintuigen op alle mogelijke manieren tot het uiterste belast! We worden helemaal gestoord van de oorverdovende muziek, het enorme kabaal van het publiek en de felle kleuren op de schermen!
Na zo’n 2 uur heeft vooral Monique het gehad en gaan we weg. Leuk om een keer mee te maken, nog leuker om te zien dat supporters van de verschillende teams naast elkaar zitten en elkaar niet afmaken, maar een keer was wel genoeg!
We rijden snel terug richting Scottsdale, halen nog iets te eten en rijden naar het hotel. We trutten nog wat en gaan dan snel onder zeil!
Foto’s in het blog zullen zo snel mogelijk worden geplaatst. We hebben niet het beste internet hier.
Roadtrip blogging 
Je zou bijna een epileptische aanval krijgen van zo’n wedstrijd.
Hopelijk inmiddels wat droger daar?
Strak blauwe luchten, Karin!
Wat een belevingen weer hier en daar. Zo”n voetbalwedstrijd lijkt me idd een hele ervaring! Mooi man!