Rond 6 uur word ik wakker en ik sta nog even in dubio of we toch Observation Point kunnen gaan lopen, maar ik ben te slaperig en val weer in slaap. Dan is het ineens 8 uur en ik besluit maar vast op te staan. Niet veel later volgt Monique.
We doen ons ding en gaan dan ontbijten. We kunnen lekker buiten in het zonnetje zitten en genieten van het uitzicht op de rotsen. Dan komt toch echt het moment om uit te checken en te vertrekken.
St. George ligt op een kippe-afstand van Springdale en we spreken af om eerst naar de Starbucks te gaan om rustig een bakkie leut te drinken, terwijl ik ondertussen verder ga met het blog schrijven. We hebben lange dagen achter de rug en dan heb ik geen tijd meer om te schrijven.
We zitten lekker en voordat we het weten is het al 12 uur. Ik sluit snel af en we gaan op pad naar de Best Buy, een soort van Media Markt. Een aantal dagen geleden wilde de camera can Monique geen foto’s meer maken en nadat we een aantal dingen geprobeerd hadden, bleek dat de lens, oftewel het objectief, kapot is. Dus gaan we kijken of de Best Buy er toevallig een op voorraad heeft. We verwachten het niet, maar we weten inmiddels wel dat Fry’s in Las Vegas ’m wel op voorraad heeft.
Tot onze verbijstering blijkt Best Buy ‘m te hebben. Monique vraagt of ze ‘m mag uit probberen en dat is geen probleem. Ze maakt een paar foto’s en de nieuwe lens bevalt goed. Met glimmende ogen vertelt ze dat het een lens uit de nieuwe serie van Canon is! Verkoper Preston is wel een beetje jaloers, want hij wil deze lens ook heel graag hebben. Monique gaat afrekenen en dan blijkt dat ze 100$ korting krijgt op delens, de mazzelaar!
Dan gaan we op weg naar het hotel om te kijken of we kunnen inchecken. Dat kan, dus we brengen de bagage alvast naar de kamer. Daarna gaan we op pad naar Snow Canyon, waar we vorig jaar ook zijn geweest. We willen daar lekker lunchen, maar ook een wandeling maken. Vorig jaar is dat niet gelukt.
Op een van de picknick plaatsen eten we wat in debloedhitte en we komen er al snel achter dat het veel te warm is om te wandelen. De temperatuur ligt hoog in de 30 graden en het is inmiddels op het heetst van de dag. Ik heb inmiddels al besloten dat dit onze jaarlijkse ’off’ dag is. Een dag waarop van alle plannen niets terecht komt en niets loopt zoals het hoort te lopen. Zo’n dag moet je ook gewoon over je heen laten komen, vind ik.
We besluiten om naar het zwembad te gaan om daar wat te relaxen. Dat lukt goed, maar net als we in de hot tub zitten, krijgen we last van een stel schreeuwende kinderen. Gelukkig wordt ze verteld dat ze niet zo moeten schreeuwen, voor zover dat helpt.
Als we het zat zijn, gaan we nog een kijkje nemen bij Sand Hollow State Park, maar het kan ons niet bekoren. W zijn moe van het nietsdoen, we zijn hongerig en we willen gewoon relaxen. We rijden terug, halen wat te eten en peuzelen het op de kamer op.
Roadtrip blogging 
Hè,hè eindelijk een dag van rust!!!