Dag 20: Desert Botanical Gardens in Phoenix

Gisteravond hebben we nog wel bedacht wat we willen gaan doen vandaag. In alle jaren dat we in de omgeving van Phoenix en Scottsdale zijn geweest, hebben we nog nooit de moeite genomen om hier iets te gaan bezoeken of te bezichtigen.

Om iets over 7 uur loop ik de deur uit en ga ik naar de Fitness ruimte aan de overkant Daar ben ik niet de eerste, want ik hoor stemmen in de ruimte naast de cardio. Ik ga vandaag alleen cardio doen. Eens kijken hoe het met mijn conditie is gesteld.

Na iets meer dan een uur loop ik terug naar ons appartementje. Mijn god, wat was het warm in die ruimte! Maar ik heb wel lekker gesport, vooral het hardlopen beviel wel na al die weken van niets doen.
Als ik binnen stap, zit Monique te internetten met de tv aan. Er is een gigantische orkaan onderweg naar Florida die mogelijk desastreuze gevolgen gaat hebben voor de mensen daar.

We hebben geen koffie meer, dus ik ga in het winkeltje 2 dubbele espresso’s halen. Ik heb besloten om me niet meer te wagen aan de dry cappuccino. Als ik terug kom, drinken we de koffie met smaak op.

Nu we hier een dag extra verblijven, willen we hier wel iets meer doen dan alleen winkelen. De keuze valt op de Desert Botanical Gardens. Daar hebben ze op dit moment ook een vlinder expositie die Monique wel zal waarderen.

In de auto stellen we Jack in en gaan op weg. Als we bij de Botanische tuinen aankomen, is het al verrassend druk. We betalen de entree en de dame vraagt waar we vandaan komen. Ik vertel het haar en zeg meteen dat deze botanische tuin er heel anders uit zal zien dan de botanische tuinen in Utrecht. Ze beaamt dat we hier heel veel andere planten zullen zien dan wij gewend zijn.

We lopen de tuinen in en beginnen aan het eerste stuk. Het is ongelooflijk hoeveel verschillende cactussen er zijn. En wat zelfs cactussen zijn terwijl de planten er uit zien als plant.
Monique heeft alleen maar oog voor alle planten, cactussen en bloemen. Even verderop lopen we tegen de vlinder expositie en we gaan daar naar binnen. Al meteen zie ik een prachtig zwart exemplaar die blauw oplicht in het zonlicht. Hier maakt Monique helemaal overuren met het fotograferen.

Intussen krijg ik het steeds warmer. Om de vlinders rustig te houden, wordt er zo nu en dan een waternevel gesproeid. Dat is best lekker, maar hier wordt je dorst niet door gelest.
Eindelijk is Monique klaar en gaan we iets te drinken halen. Alleen slikt de automaat gepast geld en dat hebben we niet. Dan maar terug naar de auto waar we de flessen water ophalen. Gelukkig is het geen probleem om daarna weer de tuinen in te lopen.

We wandelen nog wat door de tuinen, maar de warmte begint toe te slaan. Ook beginnen we trek te krijgen en we willen niet bij de tuinen eten. Dat is echt een restaurant en daar hebben we nu geen zin in.

Wel nemen we nog een kijkje in het winkeltje, maar schrikken ons dood van de prijzen! Ik zie iets leuks, maar daar hangt een prijskaartje aan van 160 dollar! Een simpel houten lepel kost 35 dollar. Echt niet! Voordeel is dat het ook niet leuk genoeg is om er zoveel geld uit te geven.

Monique wil nu graag naar een outlet, dus we stellen Jack weer in. Die stuurt ons bekwaam naar de I17. Bij de outlet aangekomen, gaan we eerst wat eten om daarna nog wat te winkelen.

Als we weer terug zijn bij het hotel, gaat Monique nog zwemmen. Ik heb geen zin en ik wil het blog van gisteren nog schrijven.
Na een uurtje komt Monique weer terug, waarna ze de belangrijke taak op zich neemt om een restaurant te zoeken. Dat doet ze uitermate bekwaam en we belanden bij een Italiaans restaurant dat net geopend is, maar wel hele goede reviews krijgt.

Daarna gaan we terug naar het hotel waar we de rest van de avond lekker op de bank hangen.