… en dan is het weer zover. Want ineens bedenk ik me dat ik nog helemaal niets op het blog heb geschreven over de trip van dit jaar. Nooit eerder ben ik zo laat geweest. Het excuus? Tja, druk, druk, druk!
Maar een paar dagen voor vertrek ontkom ik er niet aan. Die route moet toch een keer geplaatst worden. Eerlijk is eerlijk. Inmiddels heb ik al zoveel routes gepland, dat het een appeltje-eitje is. Wat wel een punt van discussie is geweest, is ons vertrek- en eindpunt. We willen naar Colorado, maar is het dan niet handiger om een multi-city ticket te boeken? Vliegen op Denver en eindigen in Scottsdale? Of toch een rondje Denver-Denver? En als we dan een one way doen, wat zijn dan de drop off kosten voor de auto?
Zo zijn we wel een tijdje bezig geweest, maar uiteindelijk zorgden de ticketprijzen voor de definitieve keuze. De prijzen voor een multi-city ticket waren niet om te lachen en alhoewel de vliegtickets voor Denver redelijk te doen waren, willen we graag eindigen met een zonnetje.
Dus werd de beslissing genomen. Aankomst op Phoenix en vertrek op Phoenix. Dan kunnen we weer eindigen met een paar dagen Scottsdale. Natuurlijk vliegen we weer met Delta. We moeten toch een keer voldoende miles bij elkaar sparen.
Toen ben ik gaan kijken naar de autohuur prijzen. Die waren ook niet grappig! Het liefst boek ik bij Hertz, dat doe ik al jaren, maar de prijzen van dit jaar waren niet te doen! Drie weken autohuur zou via Hertz.nl op ruim 2300 euro uitkomen! Never ever nooit niet! Ze zijn helemaal gek geworden daar!
Avis had redelijke prijzen, tot ik via Hertz.co.uk ging kijken. Toen kreeg ik ineens een tarief van – omgerekend – minder dan 1.000 euro. Kijk, nu komen we ergens. Het enige ‘probleem’ was dat we pas op Phoenix zouden betalen, maar voor die prijs hebben we toch maar geboekt.
Een week of wat later check ik nogmaals de prijzen van Hertz.nl (waar de tarieven inmiddels enorm gedaald waren) en Hertz.co.uk en tot mijn verbazing kreeg ik bij de Engelse site een nog lager tarief met de mogelijkheid om meteen te betalen. De beslissing was snel genomen. Ene boeking geannuleerd en meteen daarna een nieuwe boeking gemaakt. Betaald en… klaar!
Eindelijk werd het tijd om ons te richten op de route en hotels. Binnen een week of wat waren alle hotels en cabins geboekt. Dit jaar hebben we wel alles geboekt met de mogelijkheid om te annuleren. Krijgen we regen die dagen duurt? Dan annuleren we de boel en gaan we richting mooi weer.
De invulling van de route ging ook gestaag vooruit. Totdat ik iets las over de Kebler Pass in Colorado. Ik zocht wat foto’s op en was meteen verkocht! Een mailtje aan Monique met een link was voldoende om op het laatste moment alsnog een hotel te annuleren en de route om te gooien.
En nu… nu is die route compleet, niets-meer-aan-veranderen, klaar!
Zoals gezegd starten we in Phoenix, waar we meteen de volgende dag vertrekken om in Farmington te eindigen. Van Farmington gaan we door naar Colorado National Monument waar we vorig jaar eigenlijk al heen zouden gaan, maar wat we vanwege de regen maar voorbij hebben laten gaan. Van Colorado National Monument gaan we terug naar Black Canyon of the Gunnison, waar we in 2004 ook zijn geweest. Vandaar rijden we door naar what’s-in-a-name Crested Butte om daarna, via de Kebler Pass, naar Snowmass Village te rijden, waar we hopelijk een glimpse op gaan vangen van de Maroon Bells. Ook hier zijn we in 2004 geweest. Toen konden we nog zo het park in en waren we een van de weinigen. Tegenwoordig is het zo druk, dat je op sommige dagen niet eens meer het park in komt. Van Snowmass rijden we via Aspen via de Independence Pass naar Estes Park waar we Rocky Mountain National Park gaan bezoeken. Daar konden we in 2004 niet naar toe, omdat er zo’n pak sneeuw viel dat de weg ernaar toe werd afgesloten.
Daarna zakken we via de Peak to Peak Highway af naar een plaatsje vlakbij Colorado Springs. Vervolgens hebben we de eerste echte lange rijdag, want dan rijden naar Artesia in New Mexico. Van daar zullen we naar Guadaloupe National Park gaan. Inderdaad, dat park van die berg, waar we een paar jaar geleden zijn gaan wandelen, maar terug moesten vanwege onweer. Is het weer waardeloos? Dan kunnen we altijd uitwijken naar de Carlsbad Caverns.
Vanuit Artesia rijden we naar Chiricahua National Monument, waar we ’s middags de hikers bus nog hopen te reserveren voor de volgende dag. En we gaan er voor het gemak vanuit dat we daar ook beter weer hebben dan de enorme mist en regen die we in 2015 over ons heen kregen.
Als we daar gedaan hebben wat we willen, dan rijden we voor een hernieuwde kennismaking meteen door naar Tucson, waar we nog geen echte plannen hebben. Maar ook daar is genoeg te doen: Mount Lemmon, Saguaro National Park of Coronado National Monument. Een en ander hangt af van het weer en dan vooral hoe heet het daar is. Hoe dan ook, we zullen ons niet vervelen.
Het eindpunt is opnieuw Scottsdale, waar we in hetzelfde resort verblijven als vorig jaar voor some much needed R&R.
Roadtrip blogging 