De cabin waar we de afgelopen dagen verbleven, was al heel oud en niet geïsoleerd. Dat was vooral ’s nachts te merken als de verwarming uit was. Ongelooflijk, wat was het koud. Dan ga je een lekker geïsoleerd huis wel flink waarderen. Maar ondanks de kou hebben we de cabin en de omgeving wel enorm leuk gevonden.
Om een uur of 8 hebben we alles in de auto staan en rijden we bij de cabin weg. We stoppen nog even om de sleutel in de dropbox te gooien en dan gaan we op weg naar de Starbucks. We zaten vanmorgen zonder koffie en dat kan natuurlijk niet. Als we die hebben gescoord, kan de rit echt beginnen.
We willen bij Boulder stoppen om te ontbijten. Voor vandaag hebben we namelijk niet echt grootse plannen. We willen via de Peak to Peak Highway rijden naar het plaatsje Nederland. Als je hier toch bent, moet je daar natuurlijk langs. En ik wil nog een stop maken bij Eldorado State Park. De foto’s die ik daarvan heb gezien, waren geweldig!
Voor de rest ligt alles open. Als we maar op tijd kunnen inchecken bij onze volgende overnachting.
De Peak to Peak Highway is mooi, maar we hebben veel mooiere wegen gereden. Het is wel lekker rustig rijden, want er is weinig ander verkeer. Een aantal keren moeten we stoppen voor weg werkzaamheden.
Als we bij Nederland aan komen, stoppen we natuurlijk om een foto te maken. Ook zien we hier dat van maandag tot en met donderdag de weg naar Boulder van half 9 tot 14 uur is afgesloten. Vandaag is het maandag, dus dat schiet niet op. Nederland is te klein om hier 4 uur door te brengen. Via Jack zoeken we een alternatieve route.
We moeten flink omrijden en als we in de buurt van Denver komen, zien we dat we al ver voorbij Eldorado State Park zijn. Dat is jammer, want daar keek ik best wel naar uit.
Jack wordt ingesteld op de flagshipstore van Rei in Denver. De Rei is een outdoorwinkel waar we altijd wel een stop maken. We hebben namelijk wat extra krachtvoer nodig en we weten niet of we nog bij een andere winkel in de buurt zullen komen.
Vlak voor we de Rei inlopen, worden we aangesproken door iemand van Greenpeace. Daar zitten we echt op te wachten. Ze probeert ons te overhalen om een vaste donateur te worden, maar daar hebben we geen zin in. We geven aan dat we in Nederland heel veel doen aan recycling en dat we doneren aan verschillende organisaties. Of dat milieu organisaties zijn of niet, laten we in het midden. Ze heeft inmiddels wel door dat we niet zijn over te halen, dus we mogen weer doorlopen.
Deze Rei zit een geweldig pand. Het lijkt een voormalig pakhuis te zijn. Het is ook supergroot en er staat een klimmuur waar je U tegen zegt waar je je spullen kan uitproberen. Ook is er buiten een trail uitgezet waar je je nieuwe fiets kan testen.
Dat alles doen wij niet. Ik koop een nieuw lampje voor aan mijn pet, zodat ik weer veilig in het donker kan hardlopen en we nemen een paar energierepen mee. Ook kiezen we een paar gels uit. Die vinden we niet echt lekker – het is net tandpasta wat je eet – maar je krijgt er een enorme stoot energie van als je dat nodig hebt.
Als we weer op weg gaan, zien we dat deze buurt helemaal is opgeknapt. Er is een autovrij winkel gebied met heel veel restaurantjes. En er zijn zo te zien heel wat hele dure appartementen. Erg leuk gedaan.
We rijden Denver uit en komen weer in rustiger verkeer terecht. Overal langs de weg zijn wegwerkzaamheden, maar behalve een aangepaste snelheid hebben we er geen last van.
Bij Castle Rock gaan we de Interstate af om te lunchen. We zien hier een Potbelly en besluiten daar een pitstop te maken. We kiezen allebei een halve salade voor de vitaminen en een half broodje. Het smaakt weer heerlijk.
Snel gaan we verder richting Colorado Springs. In de verte zien we de enorme en indrukwekkende kapel van het opleidingscentrum van de luchtmacht. Die staat nog op ons lijstje om te bezoeken deze dagen.
Bij Colorado Springs slaan we af richting Woodland Park en Cripple Creek. We rijden naar het kantoor waar we de sleutel van onze volgende cabin kunnen ophalen. Ook kunnen we hier een pakket met handdoeken ophalen. Die worden niet verstrekt door de mensen die de cabin verhuren.
Het kantoor blijkt gesloten te zijn, maar gelukkig is wel alles tot in de puntjes geregeld. In de papieren die we hebben ontvangen, staat ook de code van de opbergboxen waar we onze spullen kunnen vinden. Met de sleutel en een boekwerk aan informatie gaan we op weg naar de cabin. Die ligt weer in het plaatsje Florissant.
We rijden door glooiende heuvels en over landweggetjes tot we bij de cabin aan komen. De foto’s die we hebben gezien doen het echt geen eer aan. Het is in een woord G-E-W-E-L-D-I-G!
Ook hier lezen we volop waarschuwingen over berenactiviteit, dus we halen de auto weer volledig leeg. Dan rijden we nog even terug om wat te eten te halen, voor we ons gaan nestelen in de cabin.
Niet zoveel foto’s vandaag. Hopelijk kunnen we dat de komende dagen goedmaken.
Roadtrip blogging 