Het werd een latertje gisteravond, maar na 3 weken onderweg te zijn, mag dat ook wel. Pas na 11 uur lopen we onze kamer uit en dat zonder een kop koffie te hebben gedronken. We gaan naar beneden, zien de rij bij de Starbucks en besluiten meteen om de koffie ergens anders te halen.
Monique stelde gisteren voor om te gaan winkelen vandaag. Ja, echt waar! Ik was ook verbaasd. Dus we gaan op weg naar de Fashion Mall hier verderop. Nou ja, een paar mijl verderop.
We parkeren de auto, maken een foto van waar we staan (we zijn de auto te vaak kwijt geweest in parkeergarages hier) en lopen naar binnen.
Als eerste halen we koffie bij de koffiebar van Dillards. Een winkel die te vergelijken is met de Bijenkorf, denk ik.
Dat doet een mens goed. We lopen wat rond, kijken hier en daar, maar slagen niet. Het is ook een gigantisch winkelcentrum en we weten niet zo goed waar de winkels zitten die we zoeken. Dus gaan we een kijkje nemen bij een van de Outlets hier.

Hier aangekomen gaan we eerst lunchen. Want we hebben ook nog niet gegeten en het is inmiddels bij tweeën. Daarna gaan we op zoek naar sportkleding (nog niet geslaagd) en een nieuwe spijkerbroek voor Monique. Die laatste vinden we wel, maar er is twijfel over de maat.
Dus na nog wat rondkijken, besluiten we de andere store op te zoeken. We rijden snel naar de andere kant van de Strip en daar vinden we de broek in de juiste maat.
Inmiddels wordt het al wat later, maar ik wil nog naar de REI. Ik denk op de navigatie een REI in te voeren, maar die blijkt mijlenver te zitten.
Als we daar aankomen, kopen we allebei een paar nieuwe sportschoenen. Daar hebben we er namelijk nog niet genoeg van! Maar we zijn allebei in onze nopjes met de gekozen schoenen.
Dan stappen we snel in de auto om terug te rijden naar het hotel. Het is ongelooflijk druk op de weg en als we bij de parkeergarage komen, staan er weer verkeersregelaars om het verkeer te regelen (duh!).
Vanavond is er een oefenwedstrijd (preseason game) van de LA Lakers in het T-Mobile Stadium hier. En ook wij hebben hier kaartjes voor. We sjeezen zo snel mogelijk naar de kamer, droppen onze spullen en gaan dan snel richting het stadion dat gelukkig aan de overkant ligt. In de lift naar beneden staat een man die een LA Lakers shirt aan heeft. Hij vraagt of we flink geld gaan verbrassen, maar ik vertel hem dat we naar dezelfde wedstrijd gaan als hij. Dat kan hij waarderen.
Bij de eerste controlepost lopen we tegen een probleem aan. De tas van Monique is te groot. En dat terwijl er voor ons iemand wordt doorgelaten met een rugzak. We snappen er niets van. De beveiliger stuurt ons naar een punt waar kluisjes staan.
Terwijl we in de rij staan, probeer ik de app van die kluisjes te downloaden, maar dat lukt niet. Monique spreekt een dame aan die meteen aangeeft dat er geen probleem is. Zij kan ons helpen.

Dat doet ze ook en terwijl ik om de seconde op mijn horloge kijk – ik wil het begin niet missen – handelt Monique alles af. Voor de zekerheid laat ik mijn tas ook achter en neem alleen mijn telefoon mee.
Daarna gaan we terug naar de controle. We lopen door de detectiepoortjes, de kaartjes worden gecontroleerd en dan kunnen we wat te drinken en te eten halen.
Het eten valt vies tegen. Er zijn hotdogs (die uit de kelder moeten komen, zolang duurt het) en nachos. We kiezen de nachos en nemen allebei water.
Als we gaan zitten, zijn de sportmannen al aan de opwarming begonnen. Het is fascinerend om te zien wat er allemaal op en rond het veld gebeurd. Er wordt keiharde muziek gespeeld die alle zintuigen op scherp zet. Het moet worden gezegd: ik wist niet dat er een stadion was waar het geluid nog slechter is dan in de Amsterdam Arena! Maar hier zijn we!
Klokslag 19 uur valt alles op het veld stil. De teams staan aan de kant, er staat een hele rits mensen rond het veld, iedereen gaat staan en dan wordt degene die het volkslied gaat zingen aangekondigd. Geen idee wie het is, maar hij kan wel zingen.
Meteen daarna begint het spel. In het begin vind ik het wat lastig volgen, maar dat verdwijnt al snel, De regels bij basketball zijn iets makkelijker te volgen.


Er wordt 4 keer 12 minuten gespeeld met een kwartier rust. Maar denk nou niet dat je met 5 kwartier wel klaar bent. Ook hier hanteren ze het principe van zuivere speeltijd. Daartussen heb je de time-outs, foul plays en wat al niet meer.
Zodra Lebron James het veld opkomt, klinkt er een enorm gejuich. Je kan wel zien wie de meest populaire speler is. Wij herkennen hem voornamelijk, omdat hij zelfs van enorme afstand gigantisch lang is.

We genieten van de wedstrijd en van de mensen om ons heen. Ook al verliezen de Lakers, er valt geen onvertogen woord. Dat verbaast me iedere keer weer.
Rond half 10 is de wedstrijd afgelopen. Wij hebben inmiddels enorme honger en gaan snel een restaurant opzoeken. Wat een feestje was het vanavond!
Heb net alles in één keer gelezen en genoten van jullie verhalen en foto’s. Zoveel dingen herkend van onze trip per camper, alweer een eeuwigheid geleden in 1993 en 2002. Toen was het in al die N.P.”s erg rustig. In juli en in april waren wij er. Zoveel prachtige natuur gezien dat de tranen er van in je ogen schoten. Alleen hadden we toen nog fotorolletjes en was je zuinig met foto’s maken.Heb nog een heel gedetailleerde wegenkaart van Amerika liggen, waarop ik jullie reis ” op de voet” kon volgen. Nog fijne dagen in Las Vegas en nog even een megaklapper maken. Goede reis terug naar ons zonnige landje.
Hee Anneke,
Herkenbaar hoor, ik sta ook nog steeds, op sommige plekken, met de tranen in m’n ogen. De schoonheid van de natuur is soms niet te bevatten.
Het is hier overal opvallend rustig, we zien amper campers rijden en horen geen Nederlanders. Heel apart. wij vinden de rust wel prettig.
Leuk dat je meeleest, we hebben nog een paar dagen voor de boeg 🙂
Groetjes!