We worden weer op een mooie tijd wakker, uurtje of 6! Natuurlijk staan we niet direct op, dat duurt nog wel even. We hebben ook geen haast vandaag. We hoeven alleen maar naar de Grand Canyon en dat ligt op ongeveer tweeenhalf uur rijden vanaf Kanab.
In alle vroegte heb ik al bliksemflitsen gezien en onderweg naar de Grand Canyon krijgen we de eerste regendruppels te verwerken. Bij de ingang van het park kopen we weer een America, the beautifull pas. En daar… daar begint het te hagelen. Alsof er stenen naar benee komen! Gelukkig zijn de buien vrij snel voorbij, dus tegen de tijd dat we bij het visitor center aankomen, kunnen de zonnebrillen weer op.
Bij het visitor center checken we in, want we hadden natuurlijk maaaaaaaaanden gelee al een cabin besproken voor 2 nachten. Na het inchecken gaan we meteen de cabin bekijken. In één woord gezegd: basic, meer dan basic. We hebben 2 bedden, een tafel, een wastafel, een toilet een douche en that’s it! Maar het is genoeg. Dit is wat we willen, nietwaar?
We laden de koffers uit en gaan weer op pad. Ons doel voor vandaag is Point Royal, maar bij het visitor centre hoorden we dat de weg er naar toe is afgesloten in verband met een gecontroleerde brand. Geen paniek! De Grand Canyon staat niet in de fik! Dit zijn branden die worden aangestoken door de brandweer zelf en hebben tot doel de grond vruchtbaar te houden.
We kunnen wel naar Point Imperial, dus dat wordt ons nieuwe doel. Een lange rit, want Point Imperial ligt op het hoogste punt van de Grand Canyon, op zo’n 8.803 foot. Daar kunnen we een leuke hike lopen van ongeveer 2 uur. Een goeie oefening voor de dag van morgen, vonden wij.
Boven aangekomen besluiten we om eerst wat te eten. Na de lunch pakken we de rugzakken, vullen de flessen met water en dan gaan we op pad. We zijn nog geen 100 meter verderop of we horen een donderslag… “Ach, geen probleem. We lopen nog een stukje verder en zien hoe het gaat.” Nog eens honderd meter verderop zie ik een lichtflits en dan krijg ik toch een beetje de kriebels. Als er ineens ook nog een fikse donder klinkt, besluiten we om eens wijs te zijn en terug te gaan. Geloof me, dat was maar goed ook! Want we waren nog niet goed en wel op de parkeerplaats of het begon te stortregenen!
We denken dat we een mooie zonsondergang kunnen vergeten door het regenachtige weer en de zware bewolking, maar niets is minder waar! Maar niets bleek minder waar!
Tegen de avond breekt de zon weer door en dat geeft toch een spectaculaire zonsondergang. In volle glorie kleurt de Grand Canyon in alle pracht en praal! In één woord: fantastisch! Ongeëvenaard… Tot het donker wordt, want dan zien we een hemel bezaaid met serren. Wederom fantastisch!
Vanavond is het vroeg naar bed, want morgen staat een mooie, maar zware dag te wachten. Gelukkig zijn we op dit moment nog onwetend over de dag van morgen…
Geplaatst door Sandrah op 9/13/2007 05:54:00 AM
Roadtrip blogging 