Dag 14: Een oude bekende en gezellig de was doen

We hebben afgesproken om vandaag geen hikes te gaan doen, alhoewel er in deze omgeving genoeg zijn. We gaan een oude bekende opzoeken: Grand Canyon National Park, de North Rim.
Als we op weg gaan, gooien we meteen de waszakken achter in de auto, want vandaag wordt ook onze wasdag.

Monique heeft gekeken op Google maps, maar daar staat op dat het 4 uur rijden is. Volgens ons klopt daar niets van en is de rit veel korter. Dat klopt, want voordat we het weten rijden we langs Jacob Lake, de laatste stop voor het park. Daarna is het nog zo’n 45 mile naar het park.

Als eerste rijden we naar het visitor center. We nemen een kijkje in het souvenir winkeltje, waar ik een nieuwe kaart van alle Indian roads hoop te vinden, maar helaas. Daarna halen we een cappuccino en drinken die heerlijk op het terras van de Lodge op. Daar komt nog wat wildlife naar ons toe wandelen.

Dan lopen we nog bij het visitor center binnen, waar ik eindelijk een nieuwe kaart vindt. De oude is gescheurd, maar heeft z’n $5 wel opgebracht. Ik maak nog een praatje met de man die afrekent en dan lopen we terug naar de auto.

We willen eerst nog wat eten, voordat we naar de mooiste punten in het park rijden, dus we rijden naar de eerste de beste picknick plaats en eten daar op ons gemak een broodje. Als we klaar zijn, gaan we op weg. Als eerste gaan we naar Cape Royal en Angels Window, één van de hoogste punten in het park. Het is een lange rit en ik ben blij dat ik gegeten heb. Door de hoogte kun je duizelig en enorm slaperig worden, maar van beide heb ik dit keer gelukkig geen last.

Bij Cape Royal is het warm en ik ben blij dat ik een flesje water heb meegenomen. Ik ga op een groot stuk rots zitten en geniet een tijdje van het uitzicht. Monique maakt ondertussen de foto’s.

We lopen nog een stukje naar de richel, maar zorgen wel dat we op een veilige afstand van de rand blijven.
Het is zo ongelooflijk mooi hier. Je kijkt zo de canyon in en ik krijg het gevoel alsof ik op de top van de wereld sta.

Hierna rijden we naar Point Imperial. Dit punt ligt nog hoger dan Cape Royal. Ook hier is het warm, maar we lopen wat rond. Persoonlijk vind ik Cape Royal mooier, alhoewel dit een goede tweede is.
Als we teruglopen naar de auto, gaat Monique nog op een ander punt foto’s maken. Ondertussen start ik de auto om de ramen open te gooien. Ik zie een ouder stel aan komen lopen naar de auto naast die van ons, allebei zijn ze niet van de lichtste soort, en terwijl de man zijn shirt uittrekt, begint Justin Timberlake “I’m bringing Sexy back” te zingen…. Geloof me, sexy… NOT so much!

Als Monique weer terugkomt, rijden we weer naar beneden. We besluiten om direct het park uit te rijden. We moeten namelijk dringend wassen en we denken daar morgen geen tijd voor te hebben. We rijden weer langs ontzettend mooi verkleurde bomen en Monique maakt nog wat foto’s onder het rijden.
We rijden terug naar Kanab en gaan direct naar de wasserette. We gooien twee machines vol en terwijl Monique gaat internetten, rij ik de auto naar de wasstraat. Verschil moet er zijn. De auto ziet er uit als een beest en ik ben het zat om onder het rode zand te zitten als ik iets uit de auto haal.

Als ik klaar denk te zijn, ga ik terug naar binnen en start ook internet op. We hebben een betere verbinding dan in het hotel, maar jammer genoeg ligt de stick waar ik de foto’s van af haal in de hotelkamer. Ik gooi in ieder geval twee dagen als concept op het blog, dan hoef ik vanavond alleen de foto’s nog maar toe te voegen.

De wassen zijn vrij snel klaar en we verhuizen naar de drogers. Daar wordt het een dolle boel, want er zijn twee oudere stellen ook aan het wassen. De dames en Monique mopperen dat de was veel te nat uit de wasmachine is gekomen en van het een komt het ander. Voordat we het weten, hebben we gezellig gesprek met de Amerikanen. Eén stel komt uit de staat New York en is voor de eerste keer in het Zuidwesten. We geven ze nog wat tips over wat en wanneer te bezoeken tot grote hilariteit van iedereen! Europeanen die Amerikanen tips geven over de bezienswaardigheden! Ook hebben we voor we het weten een gesprek over de politiek en men hoopt dat Obama de verkiezingen weer gaat winnen. Wij beamen dat, want die Romney en z’n vrienden zijn gestoord!

Dan is alles klaar en we nemen afscheid. Monique en ik lopen naar de auto, die vanaf een afstandje schoon lijkt, maar dat helemaal nog niet is. Hmmm… daar gaan we van de week nog wel een keer naar kijken. Voor nu gaan we de zooi op de kamer droppen en een restaurant zoeken.
We eten bij Houston’s, waar het gezellig druk is. Er is net een buslading mensen afgeleverd, dus het duurt allemaal wat langer, maar wat we krijgen, is lekker.

Terug op de kamer probeer ik de foto’s in het blog te laden, maar het lukt voor geen meter. Dan maar geen foto’s in het blog, die komen later wel. Dan schrijf ik nog het blog voor vandaag en relax nog wat. Morgen hebben we weer wat voor de boeg!