Dag 07: Nog een dag in Glacier NP

Posted on 10 september 2011 door Sandrah

We hebben weer hetzelfde ritueel als alle voorgaande dagen. We staan vroeg op, ontbijten in het hotel en gaan dan als een speer naar Glacier NP.
In de auto zijn we nog aan het bekijken welke hike we willen lopen, want de leukste hikes liggen aan de andere kant van Logan Pass, jawel, de pass waar we gisteren stapvoets gereden hebben voor mijlen en mijlen…

Toch besluiten we om richting de St. Mary Falls te rijden. Tenslotte zijn we vroeg en dan rijden we aan het einde van de dag via de oostkant het park uit. Dat is een wat langere rit, maar we zijn er van overtuigd dat het wel de moeite waard zal zijn.

Zoals gedacht duurt het eeuwen voordat we eindelijk Logan Pass voorbij zijn. Daarna zijn we al snel bij de parkeerplaats. De hikingboots gaan aan, de rugzakken gaan om en we gaan op weg. We lopen naar een uitkijkpunt en zijn vervolgens de trail kwijt. Ik loop een trail op (denk ik) en loop een aantal keren met mijn gezicht recht in een spinnenweb! Bah! Dit is het dus niet.
We lopen terug naar de parkeerplaats, maar ook daar worden we niet wijzer. De enige trail die we kunnen vinden is 1 mijl lang en daar trek ik mijn hikers niet voor aan. Zo’n wandeling doe ik op mijn slippers!

We kijken weer in de boeken en dan zien we een leuke hike naar de St. Mary Falls en de Virginia Falls. We rijden naar het begin van de trail en gaan op weg. Te voet, natuurlijk!
Na een tijdje horen we het water en niet veel later komen we bij de St. Mary Falls.

Ongelooflijk wat een water! Normaal gesproken stellen de watervallen in september niet zoveel meer voor, maar dit is een geweld! Monique zet net haar statief op als 2 mannen aan komen lopen. Die willen dat Monique een foto van hen maakt en ze weten precies hoe de foto genomen moet worden. Daarna maken we nog een praatje en dan gaan de mannen weer verder.

Even later komt een van de mannen weer terug om tegen Monique te zeggen dat er nog veel meer moois te fotograferen is, en aangezien we niet volgende week weer terugkomen, leek het hem wel handig om dat even door te geven! Dan missen we niets…

Een tijdje later gaan we verder naar de volgende. Ook indrukwekkend, want deze bestaat uit terassen die prachtige kleuren hebben gekregen. Ook hier komen we de 2 mannen weer tegen en Monique offert zich weer op om foto’s van het tweetal te maken.

Nadat ook Monique haar foto’s heeft gemaakt, lopen we verder naar boven. Ik denk dat we er zijn en ben een beetje teleurgesteld, want deze waterval valt wel een beetje tegen. Gelukkig wordt al snel duidelijk dat we nog een stukje verder moeten lopen. Dat wordt een rottig stuk, vrij steil omhoog. Maar als we boven zijn gekomen, is het zeer de moeite waard! Keihard komen de Virginia Falls naar beneden vallen! Schitterend!

Een van de mannen loopt het natte gedeelte op en glijdt weg. Op handen en voeten gaat hij verder, want de foto moet op een bepaalde plek genomen worden. Ik besluit meteen om maar gewoon op het droge gedeelte te blijven! Ook dit jaar wil ik heelhuids thuis komen.

Monique klikt weer wat weg met haar camera en na verloop van tijd gaan we terug naar beneden. Bij de St. Mary Falls stoppen we even en gun ik mijn achillespees wat rust. We eten wat en gaan dan snel wesr verder. Bij de auto aangekomen, gaan we snel op weg naar de uitgang, want we zijn natuurlijk veel te lang gebleven.

We zien St. Mary Lake liggen vanuit de auto en de weerspiegeling in het water is onweerstaanbaar! Snel maken we een pitstop en genieten weer van het mooie beeld.

Daarna stoppen we nog even bij Jackson Glacier. Die heeft Monique gisteren ook gefotografeerd, maar toen was het licht niet meer zo mooi! Nu wel!

Hierna rijden we het park uit, maar we zijn er van overtuigd dat we nog een keer terug zullen komen. We zijn nog lang niet uitgekeken hier!
Als we bij East Glacier komen, besluiten we om een late lunch te eten. We stappen de plaatselijke saloon binnen en bestellen allebei een hamburger. Dan hoeven we vanavond in ieder geval geen restaurant meer te zoeken, want pas rond 20.30 uur zullen we in Missoula aankomen.

We rijden en we rijden en ik hoop dat we voor het donker in ieder geval in Missoula zullen zijn. Gelukkig kunnen we de snelheid goed opschroeven en komen we voor het helemaal donker is in Missoula aan. We hebben hier geen hotel gereserveerd en bij het eerste hotel krijg ik te horen dat ze helemaal vol zitten. Bij het tweede hotel hoor ik de receptionist tegen 2 andere gasten zeggen dat hij alleen nog een 2-kamer suite beschikbaar heeft. Dat gaat me te ver, want de prijs is er dan ook naar, dus we rijden naar het volgende hotel. Hier hebben ze nog wel een kamer met 2 bedden, dus ik check snel in, we settelen ons, Monique begint aan de foto’s en ik aan het blog.

De komende dagen zitten we in Yellowstone National Park en Grand Teton en daar hebben we geen internet. Jullie houden die verslagen van ons tegoed, maar om het alvast een beetje goed te maken, heb ik het verslag van gisteren en vandaag meteen online gezet!