Dag 10: De Historic tour in Mammoth Cave National Park

Al voor zeven uur zijn we up and running en iets over half acht wordt de auto ingeladen. Het is tijd om Great Smoky NP achter ons te laten en op weg te gaan naar Nashville. Maar voordat we naar Nashville gaan, maken we een kleine omweg naar Mammoth Cave National Park in Kentucky. Monique en ik vinden grotten altijd interessant en nu we in feite zo dichtbij zijn, maken we van de mogelijkheid gebruik.

In Nederland hebben we de Historic Tour voor kwart over twee al geboekt, dus we hebben de tijd om daar te komen. We leveren de hotelsleutel in, rijden naar het tankstation en terwijl ik de tank vol gooi, gaat Monique twee koffie halen. Dan gaan we echt op weg. De koffie blijkt niet te drinken, dus we zijn blij als we eindelijk weer een Starbucks tegen komen. We krijgen de voor ons perfecte cappuccino’s en gaan snel door.

We rijden een stuk via de Interstate, dan weer een stuk binnendoor om vervolgens weer op de Interstate te belanden. Hoe verder we van de grotere plaatsen komen, des te rustiger wordt het. Als we op de KY 76, een uiterst rustige 4-baansweg, rijden, zie ik dat een pickup truck ons met knipperlichten tegemoet komt rijden. Meteen weet ik dat verderop iets is gebeurd, waarschijnlijk een ongeluk. Ik neem al gas terug en even verderop zien we inderdaad een ravage aan de andere kant. Allereerst zie ik de zwaailichten van politie auto’s en brandweer. Er staan een stuk of 10 politiewagens, waarvan een aantal op onze weghelft. Daarbij zie ik in de snelheid twee brandweerwagens, maar er staat ook een trauma helikopter op de weg. Ik ben blij dat ik mijn ogen op de weg moet houden en het allemaal niet zo goed kan bekijken, maar Monique weet te vertellen dat een vrachtwagen schuin over de weg ligt. Het ziet er in ieder geval niet goed uit voor de bestuurder.

We rijden verder en na enige tijd maken we een pitstop bij een tankstation. Daar besluiten we om meteen lunch mee te nemen en we halen een broodje bij de Subway. Al rijdend eten we dat op tot mijn totale beleg van mijn broodje dreigt te vallen. I zet de auto snel stil langs de weg en dan kunnen we rustig verder eten.
Eindelijk komt Mammoth Cave NP in zicht. De omgeving van het visitor center ziet eruit alsof het net is aangelegd en als we het center inlopen, blijkt dat ook zo te zijn. Het is allemaal net nieuw, het ruikt zelfs allemaal nog nieuw.

We gaan de kaartjes halen en als we even rustig gaan zitten, zien we dat we een uur winst hebben. We gaan van Eastern Time naar Central Time. Voor ons komt dat wel goed uit, alleen verwachten we dat we dat uur weer verliezen als we terug zijn in Tennessee. In het visitor center lezen we dat er inmiddels 644 kilometer aan gangen zijn ontdekt sinds heel vroeger en er worden nog steeds gangen gevonden. Het is ongelooflijk hoe groot dit gebied is. Er worden ook al tours gegeven sinds 1836! We zien dat dit park in 1974 op de lijst van World Heritage van Unesco is gezet en dat hier heel veel sinkholes voorkomen.

Terug in de hal lezen we dat je het best een jasje mee de grot in kan nemen. In de grotten blijkt de temperatuur 55 graden Fahrenheit te zijn, dus ook wij nemen maar een vest mee.
Om kwart over twee komt een ranger aanlopen die onze aandacht vraagt voor een ziekte, white nose, die vleermuizen treft. Ze vraagt ons of we sinds 2006 nog grotten hebben bezocht. Van Monique mag ik niet zeggen dat we in 2009 ofzo in Carlsbad Caverns in Arizona zijn geweest. Dan zegt de ranger dat we de grot niet in kunnen als we toentertijd dezelfde schoenen droegen als nu. Wij kunnen opgelucht ademhalen, want we hebben sinds die tijd nieuwe schoenen.

Dan komt Dave, de ranger met wie we de grot gaan bezoeken. Hij begint te vertellen wat we gaan zien en hoe de route eruit ziet en schetst dat veel erger dan op de website stond. Hij zegt dat hij de route in de grot zwaar vindt, maar zegt ook dat het de beleving van een ieder is. Wij gaan toch, we laten ons niet zo snel afschrikken.
We lopen naar de ingang van de grot en krijgen daar nog wat veiligheidszaken te horen. We voelen hier al de zeer koele lucht die uit de grot komt en ik ben blij dat ik mijn vest meegenomen heb. Ook vertelt Dave dat we geen mooie plaatjes zullen gaan zien. De Historic tour is een tour door de tijd. Het laat zien hoe deze grotten zijn ontdekt en we zijn daar wel nieuwsgierig naar.

We gaan de grot in en moeten wachten tot Dave het licht aan doet. Natuurlijk hangt hier geen TL verlichting, maar is de verlichting subtiel aangebracht. Erger, het is veel donkerder dan we dachten en Monique vreest het ergste voor de foto’s. Er mag namelijk ook niet geflitst worden. Via deze link krijg je een beter idee van wat wij gaan zien vandaag.

Voorzichtig lopen we verder. We hebben even nodig om onze ogen aan de schemer te laten wennen en de bodem is natuurlijk ook niet effen als de nieuwe A2! We komen in de eerste kamer, de Rotunda genaamd en zien hier nog werktuigen die door de eerste mensen die hier werkten, de slaven, zijn gebruikt. Dave vertelt interessant en met humor wat het leuk maakt om naar hem te luisteren. We lopen door, kruipen op sommige plekken bijna, of lopen bijna dubbel om ergens door heen te komen. Het gaat een stuk naar beneden en een stuk omhoog. We gaan trappen af en ik de k bij mezelf dat wat omlaag gaat, ook weer omhoog moet.

Als we bijna bij het einde zijn, zegt Dave dat we alles wat enigszins licht geeft, moeten afdekken. Hij wil ons iets laten zien. Heb je het ooit gehad over aardedonker of geen hand voor ogen kunnen zien? Geloof me, dat is niets bij wat wij zagen! Of juist niet zagen… Dave doet namelijk het licht uit en we zien, gewoon niets, echt niets! We zien dus letterlijk geen hand voor ogen!

Dan gaat het licht weer aan en we lopen weer verder. We komen bij een trappenhuis waar we weer 155 treden omhoog moeten. Boven gekomen bekijken we nog wat voorwerpen uit de 18e eeuw die tentoongesteld liggen en dan lopen we weer verder naar de uitgang. Ook hier hebben we nog wat trappen die we op moeten voor we weer echt daglicht zien.
Boven gekomen moeten we onze schoenzolen ontsmetten. Eerst lopen we over een mat om daarna door een mat met ontsmettingsmiddel te lopen. Alles om eventuele bacteriën niet mee te nemen naar andere gebieden.

Ik loop snel verder naar het visitor center om een pitstop te maken. Daarna gaan we terug naar de auto voor het laatste stukje naar Nashville. We rijden nog iets meer dan een uur en arriveren dan bij ons hotel. We gaan inchecken, lopen naar de kamer, zetten de spullen neer en gaan meteen een hapje eten. We blijken hier ook op Eastern time te zitten, dus het is voor ons gevoel nog steeds vroeg, ook wel eens lekker.
Als we terugkomen, ga ik meteen met de verslagen aan de gang en gooi er twee op het net. Ik schrijf daarna nog het grootste deel van deze dag en vind het dan wel weer genoeg.