Dag 19: Op weg naar zomerse temperaturen

Om iets over half 8 zitten we in de auto en vertrekken we met goede moed. We gaan namelijk op weg naar Scottsdale, onze eindbestemming, en gaan ervan uit dat het daar lekker zomers weer is. Ondanks dat het in Durango vanmorgen niet meer dan 3 graden Celsius is, hebben we allebei een korte broek aan en lopen we op slippers. Inderdaad, we verzoeken de goden!

Als eerste gaat Monique koffie halen bij Starbucks. Ze heeft geen zin om te wachten op een goede cappuccino en heeft 2 dubbele espresso’s gehaald. Smaakt prima zo ’s morgens vroeg. Daarna gooien we de tank vol en dan gaan we snel op weg.

Jack geeft als verwachte aankomsttijd in Scottsdale kwart voor 3 ’s middags aan, maar we zullen hier en daar nog wel stoppen, dus ik verwacht dat het wel een uurtje of 2 later zal worden.
De eerste stop volgt al snel, als we weer langs een prachtig stukje natuur komen. Ik neem snel een afrit, zodat Monique nog wat plaatjes kan schieten.  Dit zijn ook de enige foto’s van vandaag. 

Daarna verandert de omgeving snel. De bergen worden heuvels en in plaats van bomen zien we kale vlaktes. We rijden praktisch langs Mesa Verde National Park, maar stoppen daar niet. Dat park hebben we in 2004 al bezocht en hoewel we het allebei indrukwekkend vonden, gaat het ons nu teveel tijd kosten.
Onderweg gaan we continu van zon naar regen, van regen naar zon en weer terug. In de afgelopen dagen hebben we ook nog nooit zoveel regenbogen gezien. Voor de rest is het een dodelijk saaie rit en is er weinig over te vertellen.

Als we uiteindelijk bij Flagstaff de keuze hebben om via de I40 door te rijden of via de 89A naar Sedona. We besluiten tot het laatste, zodat we in Sedona kunnen gaan lunchen.
In Sedona zijn we ook een aantal keer geweest. Het is een wat excentriek plaatsje waar je van alles kunt vinden op het gebied van meditatie, healing en alternatieve geneeswijzen. Dat is niet de reden waarom wij het een aantal keer bezocht hebben. Wij zijn daar veel te nuchter voor. Maar het ligt in een geweldig mooie omgeving.

Via Oak Creek Canyon komen we Sedona binnen rijden en OMG, wat is het hier druk! Het lijkt op niets van het gemoedelijke plaatsje dat wij hebben bezocht een aantal jaren geleden. Ook zien we veel minder van de ‘zweverige’ winkeltjes en veel meer mainstream. Zonde dat het karakter zo begint te veranderen. Hoe dan ook, de omgeving blijft fantastisch!

We lunchen en lopen daarna nog even door het straatje, maar zoeken al snel weer de auto op. Vanaf hier rijden we een tijdje in file tot we bij Jerome komen. Daar wordt het een stuk rustiger. Hier zien we ook de borden naar het plaatje Prescott. Hier hebben we jaaaaren geleden Watson Lake bezocht. Ik vertel aan Monique dat een paar jaar geleden een enorme brand heeft gewoed in deze omgeving waar 19 brandweerlieden bij zijn omgekomen. Dit blijkt al in 2013 te zijn geweest. Iets meer dan een paar jaar, dus.
In deze omgeving zijn er ook volop wegwerkzaamheden. Bij ieder kruispunt zijn ze rotondes aan het aanleggen. Een van de wegwerkers is de moonwalk aan het oefenen. Op het moment dat hij naar ons zwaait, geef ik hem een thumps up! Keep it going!

Vlak na Jerome gaan we de I17 op. Deze weg gaat ook weer slingerend naar beneden. De eerste keer dat we hier reden, werd via borden langs de weg aangegeven dat de airco moest worden uitgezet om oververhitting van de motor te voorkomen. Dat hoeft tegenwoordig niet meer.

Eindelijk komt onze afslag in zicht. Via de I17 rijden we de AZ101 East op en na weer een paar mijl, mogen we de afrit nemen bij N Scottsdale Road. Dat is mooi, denk ik bij mijzelf, we zijn er bijna. Hierbij vergeet ik even dat N Scottsdale Road heel lang is, want we moeten nog 8 mijl doorrijden.

Dan komen we eindelijk bij ons resort aan waar we de komende dagen gaan vertoeven. Hier hebben we geen hotelkamer, maar 2 verdiepingen tot onze beschikking. Het blijkt een compleet appartement te zijn, maar dan zonder keuken! Heerlijk, die ruimte!

Na al die uren in de auto heb ik geen zin meer om nog naar een restaurant te rijden en we eten een hapje in de pub die bij het resort hoort. Als we alles weer op hebben, gaan we nog een kijkje nemen bij de fitness ruimte. Die ziet er goed uit en ik zeg tegen Monique dat ik daar morgen misschien wel gebruik van ga maken.

Verder relaxen we nog wat de rest van de avond. We kijken wat tv, internetten wat en doen verder helemaal niets.