Dag 06: We gaan ondergronds

We zijn weer op tijd op weg naar White Sands, want Monique wil nog wat foto’s maken van de duinen, voordat we op weg gaan naar het zuiden.

Bij het park aangekomen, rijden we meteen door naar het punt waar de Sunset Stroll altijd van start gaat. Dit is een deel waar het ook leuk fotograferen is, omdat er zo nu en dan wat begroeiing staat. Jammer genoeg staat de zon al te hoog, waardoor de golven in het gips niet meer te zien zijn.

We struinen wat door het gips en natuurlijk blijven we veel te lang. Als we eindelijk weer in de auto stappen gaan we op pad naar Carlsbad Caverns National Park. Dit park staat al heel lang op het lijstje van Monique, maar het ligt wat uit de route. Omdat we dit jaar toch al veel kilometers maken, kon dit er nog wel bij.

We missen de afslag waardoor we een alternatieve route rijden. Ineens is het niet meer dor en droog, maar zien we veel groen en rijden we zelfs door een skigebied. Ook zien we het steeds bewolkter worden en ik vrees dat we nog wel wat regen zullen krijgen.

Dat gebeurt ook en bij tijd en wijle komt de regen met bakken tegelijk uit de lucht. Gelukkig is er weinig ander verkeer en hebben we weinig last van opspattend water. Dan ineens zijn we het bergachtige gebied uit en klaart het op. We zien nog wel het noodweer hangen en zien nu ook dat het onweert. Spectaculair om te zien!

Eindelijk komt Carlsbad in zicht, maar we stoppen hier niet. We rijden meteen door naar het iets zuidelijker gelegen Nationale Park. De tijd begint te dringen, want de grotten sluiten om 15.30 uur.

We hebben geluk, een uur voor de sluiting staan we bij de kassa, waar ons wordt verteld dat er heel veel Duitsers in het park zijn. Ehm… Duitsers?! Okay, maar wij zijn niet Duits is het antwoord van Monique. En daar achteraan dat we wel buren zijn.
Dan krijgen we de kaartjes voor de Big Room. Samen met de Natural Entrance is dit de enige grot die je op eigen gelegenheid mag bezoeken. De Big Room is ongeveer 3,3 hectare groot, te vergelijken met 6,2 football velden. Immens dus.
We hebben gekozen voor de Big Room, omdat je hier zonder begeleiding mag komen. Aangezien we al een aantal grotten hebben bezocht (Colossal Cave Mountain Park en Mammoth Cave National Park), hebben we besloten om nu alleen de Big Room te bezoeken. Snel gaan we met de lift naar beneden en ongeveer 230 meter onder de grond komen we weer uit de lift. Het is echt ongelooflijk! Er is een cafetaria, een giftshop en heel belangrijk, een toilet!

We lopen dit alles voorbij en gaan meteen de Big Room in. Er is een pad aangelegd van 1½ mijl. We kijken onze ogen uit en Monique fotografeert er op los. Het is een en al stalagmieten, stalactieten en druipsteenformaties. Echt ongelooflijk! Ze hebben ook de mooiste namen: Bottomless Pit, Giant Dome, Rock of Ages, Painted Grotto en Popcorn Field. Helaas is niet alles even goed te fotograferen, maar de creaties staan in ons geheugen gegrift.
Jammer genoeg hebben we echt te weinig tijd, en voordat we het weten moeten we er uit. Ik weet nu al dat we hier zeker nog een keer gaan terugkomen.

Als we weer boven zijn, zeggen we tegen elkaar dat we eventueel morgen nog terug kunnen. Zeker als het weer net zo onvoorspelbaar is als vandaag.

We zien de toegangspoort voor de Bat flight. Rond 18.15 uur en soms veel later, zo wordt ons verteld, vliegen de vleermuizen naar buiten. Maar het rangerprogramma begint in ieder geval om 18.15 uur. Dat willen we ook wel zien, maar het is nog veel te vroeg. Morgen kijken we of we hiervoor terug kunnen komen.

Dan besluiten we om de Walnut Canyon Desert Drive te rijden. Volgens de website van de NPS is dit een goed onderhouden weg, die ook met en personenauto gereden kan worden. De ranger vertelt Monique dat we nog ongeveer 45 minuten hebben, want om 17.30 uur sluiten ze ‘m af.

We rijden naar de drive, maar tot onze verbijstering zien we een bord staan waarop staat dat de trail alleen geschikt is voor auto’s met een hoge bodemvrijheid. Nu maakt dat niet zoveel uit met onze auto, maar wat ons ook verbaasd, is dat de weg al gesloten is! Dat had de ranger wel even mogen vertellen.

Dan gaan we maar naar het hotel . We checken in, laten de spullen achter en gaan een hapje eten. We zijn lekker vroeg vandaag, maar dat komt goed uit. Morgen wordt hopelijk een gedenkwaardige dag!