Posted on 19 september 2011 door Sandrah
Vanmorgen zijn we, zoals altijd na een lange rit, wat later. Als eerste skypen we wat met het thuisfront. Dan gaan we ontbijten in het hotel, gevolgd door boodschappen doen, tanken, koffie halen en dan kunnen we eindelijk op weg naar Death Valley National Park. De verwachting is dat het nog zo’n 5 uur rijden is. Voordeel is wel dat we weer een uur terug zullen winnen.
Na een paar mijl zien we de afslag naar Kolob Canyon, de achtertuin van Zion National Park. Hier zijn we vorig jaar ook geweest, maar toen hing alles in de rook, door een brand mijlenver weg. Monique vindt dat ze geen mooie foto’s heeft van die dag en kijkt mij smekend aan. Ook ik wil mooie foto’s van dit stukje, dus ik sla af, spring uit de auto bij het Visitor center om mijn pas te laten scannen en dan rijden we de 5.4 mijl naar het einde van de weg.
Hier lopen we de Timber Overlook Trail. Die is slechts 1 mijl in totaal, dus een mooie ochtendwandeling.
Vanaf dit punt zou je Angels Landing in Zion kunnen zien en we denken ‘m gevonden te hebben. Deze trail hoop ik ooit nog eens te lopen. Niet alleen vanwege de zwaarte, maar ook vanwege de lef. Het eerste gedeelte van deze trail loop je zigzaggend de berg op, daarna begint het. Via kabels en kettingen loop je verder naar boven, steil omhoog. Als laatste loop je over een smalle richel en dan heb je een gigantisch uitzicht over Zion NP!
Voorlopig droom ik daar alleen nog maar van en al snel gaan we terug naar de auto. Ik stop nog op een paar plekken naar beneden en dan gaan we snel de I15 weer op richting Las Vegas. Het valt me op dat we nu al veel meer drinken dan eerder deze vakantie.
Na een paar uur zien we de skyline van Las Vegas in zicht komen, maar via North Las Vegas worden we de US95 opgestuurd. We stoppen bij een Starbucks voor een frappuccino, want het is heet hier. Zo’n 104 graden Fahrenheit, dus een koel drankje gaat er wel in.
Als we net op de US95 rijden, komen we bij wegwerkzaamheden. Niet leuk, want we moeten rekening houden met een vertraging van zo’n 30 minuten. En dat in een hitte waar je U tegen zegt!
Na een tijdje, en zeker niet na 30 minuten, maar wel als ik al lichtelijk gekookt ben, mogen we weer doorrijden. Hierna gaat het voorspoedig. Ik stop nog maar eens om de tank vol te gooien en dan rijden we Death Valley NP binnen. We rijden snel door naar Furnace Creek Ranch om in te checken, maar ik zie in de snelheid nog wel een paar punten die we in eerdere jaren gemist hebben.
Bij het inchecken ziet Monique dat het hier 108 graden Fahrenheit is! Heet dus! Onze cabin van dit jaar ligt aan de overkant van waar we vorige keer zaten en de cabins zijn enigszins verbeterd. Nieuwe bedden (nooit verkeerd), nieuwe dekbedden (ook niet verkeerd) en ik zie dat we 2 airco’s hebben. Die heb je wel nodig nodig hier! We relaxen wat en gaan bijtijds een hapje eten. Daarna sjeezen we naar Zabriskie Point voor hopelijk een mooie zonsondergang. Iets te laat komen we daar aan, maar het licht blijft mooi!
Daarna gaan we terug naar de cabin om weer te relaxen. We kijken alleen nog wat tv en Monique doet nog wat met de foto’s en ik schrijf nog maar even het blog van vandaag.
joan zegt:
19 september 2011 om 9:28 PM (bewerken)
He girls……………………. lekker warm he hihihihiii
Foto’s zijn weer erg mooi Mo en San jij verteld de dagen zo dat het net is of je erbij bent
Groetjes Joan
Beantwoorden
pa en ma zegt:
20 september 2011 om 5:10 PM (bewerken)
hoi meisies,
mooie fotoos de hitte straalt ervan af hiha
veel plezier in Vegas!
Beantwoorden
René zegt:
24 september 2011 om 12:27 AM (bewerken)
Zabriskie Point is de titel van een ouwe studenten/hippie-film uit de late jaren zestig en waarschijnlijk ook daar opgenomen. Zo’n beetje het underground-broertje van Easy Ryder.
Was ik zeer van onder de indruk toen ik ‘m een aantal jaren later zag. Dat landschap heeft daar ook wel aan bijgedragen. En nu staan jullie daar! Damn!
Beantwoorden