Rond achten zitten we buiten aan de koffie. Zoals altijd als we in een huis zitten, zijn we ultratraag in het opstarten van de dag. Na de koffie eten we wat en dan gaan we maar eens ons ding doen.
Tegen de tijd dat we klaar zijn om er op uit te gaan, is het rond 11 uur. Omdat we vrij onverwacht in deze omgeving verblijven, hebben we eigenlijk geen idee wat we hier in de buurt kunnen doen. Gelukkig hebben we daar internet voor.
Ik zie dat er in de buurt een ghosttown moet zijn. Altijd leuk, dus we stellen Maps in en gaan op weg. De rit gaat lekker, maar de omgeving hier bestaat echt grotendeels uit zand, zand en nog eens zand. Toch heeft het wel iets.
Na een tijdje slaan we af en ik zie dat we nog zo’n 33 minuten zullen doen over een afstand van 8 mijl. Hmm.. dat belooft wat. Ineens gaat de weg van teer over naar een zandweg. Als we een bocht omgaan, zien we dat er een hele wijk staat. Maar niets is geplaveid. Het blijft bijzonder om te zien dat er nog altijd hele wijken zandwegen hebben. Het is ook niet zo dat hier armoedige huizen staan. Het lijkt allemaal vrij nieuw te zijn.
Ineens wil Maps me af laten slaan, maar ik werp een blik op de trail en besluit meteen om dat maar niet te doen. Het ziet er uit als een karrespoor dat voornamelijk bestaat uit rul zand. Meteen geeft Maps een alternatieve route, maar ik vrees dat we geen Ghosttown zullen gaan zien vandaag.
We rijden verder omhoog en slaan dan alsnog af. We rijden weer een stuk naar beneden als ik enorme geulen zie in het wegdek. Dat gaan we niet doen. We hebben geen idee hoe het er verderop uit ziet en we gaan het er niet op wagen.
Dus rijden we terug naar de hoofdweg. Monique stelt voor om terug naar het huis te gaan, maar daar heb ik nog geen zin in. Dan zie ik een bord dat verwijst naar Big Bear Lake.
Big Bear Lake komt me bekend voor. Ik weet alleen niet meer wat het inhoudt. Dus gaan we een kijkje nemen.
Het blijkt een halfuurtje verderop te liggen. De omgeving verandert langzaam van droog en zanderig naar groen en koeler. Het is een leuke rit om te rijden door de bergen.
Als we Big Bear Lake binnenrijden, blijkt het een wintersport plaats te zijn. Okee… een half uur verderop kunnen de mussen dood van het dak vallen van de hitte. Heel bijzonder.
Helaas is Big Bear Lake in het weekend niet te doen. Het is ongelooflijk druk en er is nauwelijks een parkeerplek te vinden. We rijden wat rond, maar besluiten uiteindelijk om om te keren en terug te rijden.
Wat een verschrikking is het verkeer hier.
Op de terugweg tank ik nog een keer, zodat we dat morgen niet hoeven te doen en dan rijden we door naar het huis.
Daar aangekomen gooien we een was in de machine, zodat we morgen met schone spullen kunnen vertrekken. We nemen nog een bakkie leut en dan zet Monique de jacuzzi aan.
Vanwege de droogte in onder andere Californie wordt gevraagd om spaarzaam om te gaan met water. Ondanks dat we een cowboybad hebben, besluiten we om daar geen gebruik van te maken, want die moeten we eerst met water vullen.
We trekken onze badkleding aan, nemen wat te drinken mee en gaan een halfuurtje bubbelen. Het is inmiddels een uurtje of 5 en de temperatuur van de jacuzzi is iets warmer dan de buitentemperatuur. En omdat het nog licht is, zien we vandaag geen beestjes, zoals gisteren. Dat scheelt weer.
Na ongeveer een halfuurtje gaan we eruit en kleden ons weer om. We drinken nog wat en dan zet Monique de barbecue weer aan. Het eten smaakt weer verrukkelijk!
Als we alles weer op hebben, ruimen we op, maar blijven buiten zitten. Vanavond is waarschijnlijk de laatste avond dat we de Melkweg kunnen zien. We wachten tot het helemaal donker is, maar hij laat zich niet zo goed zien.
We gaan naar binnen, kijken wat televisie en na ongeveer een uurtje gaan we nog een keer buiten kijken. Langzaamaan wordt ie steeds duidelijker zichtbaar, maar het is nog steeds niet wat we bij Goosenecks State Parks hebben gezien.
We hebben geen geduld en gaan al snel weer naar binnen. We maken het niet te laat vandaag, want morgen gaan we weer verkassen. Ook al hebben we geen lange reisdag, we willen toch redelijk op tijd weg.
Roadtrip blogging 
hoi meiden, eindelijk een relaxte dag.