Dag 08: Op weg naar Yellowstone National Park

Posted on 16 september 2011 door Sandrah

We zijn laat vanmorgen, maar dat hadden we al in gecalculeerd. Na het ontbijt gaan we als eerste op weg naar een Safeway om boodschappen te doen, zodat we daar in Yellowstone geen omkijken meer naar hebben.
Na de Safeway gaan we op zoek naar de REI, een grote outdoorwinkel. Daar vind ik eindelijk mijn jack die me warm moet houden in Yellowstone.

Hierna gaan we nog even tanken en halen we two double tall cappuccino’s, oftewel een cappuccino met een extra shot. We rijden via de drive-thru en de jongen die ons de bestelling aangeeft, vraagt of wij ook naar de wedstrijd gaan. Oké, daarom zaten de hotels zo vol! Er is een belangrijke football wedstrijd van de Montana Grizzlies!
Nee, wij gaan daar niet naar toe, maar volgens hem zijn we wel precies op het goede moment bij de Starbucks. Enkele momenten daarvoor was het stervensdruk, volgens hem. Ik vertel hem maar niet dat we dan niet eens de moeite hadden genomen!

De route naar Yellowstone schiet lekker op. Het is een uurtje of 5 rijden en een groot gedeelte hiervan rijden we via de Interstate. Met een gangetje van zo’n 125 kilometer per uur schiet dat goed op. Daarbij is het geen saaie route, dus dat maakt het ook wat leuker. Vaak zijn de ritten via de Interstate toch vreselijk saai.

Na een paar uur maken we een pitstop bij een rustplaats. We eten een broodje, drinken wat en gaan dan weer snel verder. Het is nog een klein stukje naar het park, maar dan begint het pas.

Eenmaal bij het park stoppen we bij de poort van Roosevelt, oftewel Roosevelt Arch! Hier staan de volgende woorden op: For the benefit and enjoyment of the people.

Hierna rijden we het park, stoppen bij de toegangshokjes, laten de pas zien en rijden dan eindelijk naar binnen. We rijden alle stoppunten voorbij, want het park is immens groot en we moeten nog inchecken. Dat kan pas vanaf 16.30 uur, maar inmiddels is die tijd al redelijk verstreken. Wel stoppen we bij een groep bizons, waarvan er 2 aan het uitvechten zijn wie nu eigenlijk de baas is. Dat gaat gepaard met grote stofwolken.

Uiteindelijk komen we bij het park aan en ik ga inchecken. Naast mij staat een vrouw die vraagt of internet aanwezig is. “No, ma’am! No internetservices here!”. Inmiddels weten we dat we ook geen bereik met de telefoon hebben.

We rijden naar de cabin en die is heerlijk basic. We hebben dus geen internet, geen radio, geen tv, geen telefoon! Alle tijd voor het park dus, maar niet meer vanavond.

We relaxen nog wat en gaan dan lekker slapen. Morgenochtend willen we vroeg op.