We zagen het gisteren al. Vandaag zou het weer niet al te best zijn in Page, dus onze plannen hier konden niet doorgaan. Vandaag zouden we gaan kayakken op Lake Powell, maar het weer gooit dus roet in het eten. Het is lastig te bedenken wat we dan willen gaan doen, want Page is echt zo’n plaats waar voornamelijk buiten veel te doen is.
Toch staan we rond 8 uur op. Monique zet zoals altijd weer een bakkie leut en we bedenken wat we gaan doen vandaag. Op dit moment schijnt de zon nog, maar dat zal snel veranderen. In de verte zien we de donkere wolken al dichterbij komen. Wel moet het vanmiddag weer opklaren, dus hopelijk duurt de regen niet zo lang.
We gaan ontbijten en zitten lekker buiten in het zonnetje. Na het ontbijt gaan we terug naar de kamer. Vandaag wordt wasdag en we moeten op zoek naar een alternatief voor Death Valley National Park.
Eerder deze week heb ik Stovepipe Wells gemaild dat ik mijn reservering wilde annuleren, want het park is nog altijd gesloten. Prompt kreeg ik 2 minuten later een mail binnen waarin stond dat de reservering helaas geannuleerd moest worden, want het park was nog altijd gesloten. Oke, het zal wel. In ieder geval waren de kosten voor de 1e nacht meteen weer teruggeboekt. Dus dat is netjes geregeld.
Dat betekent wel dat we op zoek moeten naar een andere overnachting. Al een paar dagen heb ik zitten denken over wat we dan kunnen gaan doen. We willen niet te veel van de route afwijken, want dan moeten we veel te veel kilometers gaan maken. Dat vinden we zonde van de tijd. Het gaat uiteindelijk maar om 2 nachten.
Maar eerst bellen we het thuisfront en kletsen gezellig even bij.
Daarna pak ik de kaart er weer eens bij en na verschillende mogelijkheden te hebben bekeken, besluiten we om al richting Palm Springs te gaan. We zoeken via AirBnB een plek midden in de woestijn. Die plek vinden we redelijk snel en we boeken ‘m meteen. Daarbij gaat het natuurlijk mis. De betaling blijft minutenlang hangen. Ik check de app van de creditcard en zie dat er geen betaling is gereserveerd. Dus kappen we de betaling af en boeken opnieuw. Dat gaat gelukkig wel goed. Het is wel prettig om te weten dat we in ieder geval een slaapplek hebben. Wat we daar gaan doen, zien we nog wel.
Inmiddels is het al over twaalven, dus we pakken de waszakken en gaan op weg. Voordat we naar de wasserette gaan, moeten we eerst wat geld pinnen, zodat we dat kunnen wisselen voor kwartjes, muntjes of tokens. Inmiddels regent het gestaag en zodra we de auto uitstappen worden we al goed nat.
Gelukkig kunnen we bij de wasserette voor de deur parkeren. Terwijl ik de was in de machine gooi, gaat Monique geld wisselen. Daarna pak ik mijn laptop en gooi nog een verslag op het net. Daarna begin ik aan het blog van gisteren. Monique doodt de tijd met lezen en de was in de gaten houden.
Voordat we het weten, ligt de was alweer in de droger. Natuurlijk gooien we er veel te veel muntjes in en als de was zo goed als droog is, gaat Monique op zoek naar iemand die gratis hun kleding willen drogen. Ze spreekt eerst een Frans stel aan die hun was al in de droger hebben liggen.
Als we bijna op het punt van vertrekken staan, komt de Fransman met een ander stel naar ons toe. Zij willen wel gebruik maken van de droger. Monique geeft ze nog de resterende 2 muntjes die wij toch niet meer kunnen gebruiken.
Als we buiten komen, stappen we meteen in de plassen. Het regent nog steeds lekker. We brengen de was terug naar het hotel en drinken nog maar een kop koffie.
Daarna gaan we op pad naar de Walmart om de tijd te doden. We lopen de schappen door en verbazen ons wat er allemaal te koop is.
Monique wil een nieuw sportshirt, maar vindt niets leuk. Dat had ik ook niet verwacht. We kijken wat er zoal nog meer aan winkels zijn en dat is niet veel. Dan besluiten we om maar vast boodschappen te gaan doen.
We rijden naar de Safeway en zien daar nog een andere winkel. Daar gaan we nog even neuzen, maar ook daar vinden we niets aan. Ik verbaas me iedere keer weer over de oubollige kleding die te koop is.
Dan lopen we de Safeway binnen. We halen wat te eten voor onderweg en een nieuwe fles wijn. Dan kan ik voorlopig weer vooruit
Als we weer buiten komen, worden we verrast. Het is droog en de zon schijnt weer. Langzaamaan zien we grote stukken blauwe lucht. We rijden snel naar het hotel, halen de camera op en gaan weer op pad.
Eerst gaan we een kijkje nemen bij het uitzichtpunt vlak bij ons hotel. Van daar heb je een goed zicht op de Colorado River. We lopen een stuk naar beneden en gaan kijken bij het vista punt. Daar zien we dat het water heel laag staat. De andere kant op zien we de enorm hoge Glenn Canyon Dam. Daarachter ligt Lake Powell.
Zodra we genoeg plaatjes hebben geschoten, gaan we naar het uitzichtpunt over Lake Powell langs Highway 87, Wahweap. Bij dit punt zijn we al vaker geweest, maar we hopen nu een schitterende zonsondergang te gaan zien. Er zijn nog heel veel wolken die het licht mooi kunnen filteren.
Dan ineens zie ik de weg naar de New Wave en rij die in. We rijden een stuk de trail op, maar het is wel duidelijk dat iedere toerist blij is weer naar buiten te kunnen. Want het is onwijs druk.
Daar hebben we geen zin in, dus we rijden terug naar de Highway en rijden door naar het uitzichtpunt. Helaas blijkt al snel dat een mooie zonsondergang er niet in zit. Toch blijven we hangen tot het bijna donker is.
We rijden terug naar Page om wat te gaan eten. Dat willen we doen bij een onvervalste BBQ tent, maar daar staat een enorme rij te wachten. Daar gaan we niet op wachten en zoeken verder. We besluiten een hapje te gaan eten bij Bonkers, een Amerikaans-Italiaans restaurant.
Roadtrip blogging 
na regen komt zonneschijn en zorgt voor rustige dag. Groeten
oudbollige kleding hahaa, gelukkig heb je wel een fles wijn gescoord…heel belangrijk!!😄